{"en":"","km":"

• របាំព្រះរាជទ្រព្យ ឬ របាំក្បាច់បុរាណខ្មែរដែលបានចុះក្នុងបញ្ជីបេតិកភណ្ឌ អរូបីនៃមនុស្សជាតិដោយអង្គការ UNESCO នាថ្ងៃទី០៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០៣ គឺជា សិល្បៈមួយ ដែលបង្កប់នូវគ្រាប់ពូជនៃភាពថ្លៃថ្នូរមួយដែលគ្មានព្រំដែន និងមាន នាទីជាសីលធម៌របស់មនុស្សជាតិដែលបានកើតចេញពីទេពកោសល្យនិងបញ្ញា ញាណនៃបុព្វបុរសខ្មែរ ដូចមានតឹកតាងតាមប្រាង្គប្រាសាទនានាក្នុងកម្ពុជា។ ប៉ុន្តែ មានមនុស្សមិនច្រើនទេដែលបានយល់ដឹងនូវប្រភព តួនាទី ជីវិតរស់នៅ និងការ ប្រែប្រួលដែលអ្នករបាំខ្មែរបានឆ្លងកាត់ទំព័រភ្លឺថ្លានិងអន្ធកាលនៃប្រវត្តិសាស្រ្តតាំង ពីសម័យមហានគរមកដល់ចតុមុខ។<\/li>
• <\/li>
• ពេលវេលាបានកន្លងទៅរាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ តែនារីរបាំគឺជាអ្វីតែមួយគត់ ដែលនៅសេសសល់នៃការសម្តែង ជាមួយនឹងភាពបរិសុទ្ធឥតមន្ទិល គ្មានប្រឡាក់ ប្រឡូសទៅដោយភាពផ្តាច់ការ ស្លាកស្នាមសង្គ្រាម ឬស្នាមឈាមណាមួយឡើយក្នុង ធម្មជាតិដើមរបស់ពួកនាង។ ពួកនាងបានចាប់កំណើតឡើងក្នុងសមុទ្រនៃព្រហ្មចារីយ៍។ ពួកនាងគឺជាអ្វីទាំងអស់នៃកំណាព្យ កាព្យឃ្លោង ការទាក់ទាញ ការស្រឡាញ់ពេញ ចិត្តរបស់ហ្វូងមហាជន ដោយសារនាងគឺជាស្នាដៃសម្រេចដ៏ពិសេសមួយរបស់ មនុស្សជាតិក្នុងកម្រិតអាទិទេព។ ជំហានដ៏ស្រាលថ្នមៗរបស់នាងបានបន្សល់ទុក ដានដ៏ស្រស់គ្រប់ទិសទី អនុញ្ញាតឲ្យយើងអាចរកឃើញមកវិញបាននូវអនុស្សាវរីយ៍ នានាដែលបាត់បង់ទៅ នៃមហានគរខ្មែរ។ គឺនារីរបាំខ្មែរតែម្នាក់ឯងគត់ដែលបានត្រឡប់ មកពីអតីតកាល ហើយហុចផ្កាមួយទងមកឲ្យយើងនាពេលបច្ចុប្បន្ន ក្នុងគ្រាដែល អ្វីៗនៅជុំវិញខ្លួននាង បានរលំបាក់បែកស្ទើរអស់ទៅហើយ…។<\/li>
• <\/li>