This product is not returnable. Item Description
- និស្ស័យសួគ៌ដែលទេពធីតាបុប្ផា ប៉ី អាន់យ៉ា ជាប់ជំពាក់មិនមែនព្រហ្មលិខិត ឬព្រេងវាសនា គ្រប់យ៉ាងសម្រេចលើនាង... ស្រលាញ់គេ? ចាកចេញពីគេ? ឬមួយស្អប់គេក៏ជាវាសនាដែលនាងកំណត់ដោយខ្លួនឯង។ បណ្តាសា? វាគ្រាន់ជាលេសដែលនាងប្រាប់ខ្លួនឯងថាស្រលាញ់ ខារិន ប៉ុណ្ណោះ!
- នេះហើយស្នេហាដែលគេនិយាយម្តងផ្អែមម្តងល្វីង បើផ្អែមក៏រំជួលចិត្តត្រេកត្រអាល តែបើប្រែមកជាល្វីងវិញនិយាយសឹងមិនចេញ រហូតពេលខ្លះអាចក្លាយជាថ្នាំពុលសម្លាប់មនុស្ស។
- «សុខៗក៏បង្ហាញខ្លួន... សុខៗក៏បាត់ខ្លួន នាងចង់លេងបិទពួនដល់ពេលណាទៀត ប៉ី អាន់យ៉ា» ដៃម្ខាងស្ទាបបេះដូងដែលកំពុងលោតញាប់ ដៃម្ខាងទៀតកំពុងកាន់ក្រដាសបទចម្រៀងដែលនាងសរសេរកាលពីលើកមុន។
- «ពួកយើងមិនគួរជួបគ្នា! ខ្ញុំរឹតតែមិនគួរស្រលាញ់លោក យើងទាំងពីរនៅភពខុសគ្នា... ខ្ញុំ... ហឹក... ធ្វើមិនបានទេ!» ទីបំផុតសំឡេងខ្សៀវៗរបស់ទេពធីតាក៏បន្លឺឡើងស្របទៅនឹងអារម្មណ៍ពុះកញ្ជ្រោល ឈឺចាប់អួលពេញទ្រូង ប៉ុន្តែ... ប៉ុន្តែ... នាងមិនត្រូវយំទេ! មួយរយៈនេះដូចជាសម្រក់ទឹកភ្នែកលើសកម្រិតហើយ ដូច្នេះពេលនេះនាងគួរតែញញឹម ទោះស្នាមញញឹមនេះវាលាយឡំទឹកភ្នែកបន្តិចបន្តួចក៏មិនអីដែរ ចុងក្រោយនាងមានតែកុហកខ្លួនឯងថា គេមានមនុស្សស្រលាញ់ហើយ កុំទៅរវល់ កុំធ្វើជាមនុស្សទីបី
Recommend product